首届波兰“中国文化季”开幕式暨“北京现代室内乐团”音乐会
„Ensemble ConTempo Beijing“
Opening of „Chinese Culture Season in Poland”
指挥：林涛 / Conductor：Lin Tao
6:00 PM 14th Aug.2012
Chinese Embassy of Poland
贾国平/ Guoping Jia (1963)
《清风静响》/ Whispers with gentle wind
为板胡、笙、琵琶、筝而作/ for Banhu, Sheng, Pipa, Zheng ( 2011)
唐建平/ Jianping Tang（1955）
《弹歌、尔雅、相合》/ Dange, Erya, Xianghe
为板胡、琵琶、打击乐而作/ for Banhu, Pipa, Percussion (1997)
山西民间乐曲Folk music in Shanxi area阎海登作曲/ by Yan Haideng(1930-2004)
《晋调》/ <Jin’s Song>
笙独奏/ Sheng solo（1960）
饶鹏程/ Rao Pengcheng （1993）
《遗响》/ The Ambition & Voice (2012)
为长笛、单簧管、巴松、小提、中提、大提、打击乐、笙、筝和琵琶而作 / for Flute, Clarinet, Basson, Violin, Viola, Cello, Percussion, Sheng, zheng and Pipa （2012）
* 该作品获“第五届中国ConTempo新室内乐作曲比赛”第三名/ the 3rd prize of “5th China ConTempo Composition Competition”.
—— Intermission ——
李博/ Bo Li （1988）
*《月光–城墙–散文诗》/ Moonlight-City Wall-Prose Poems–
为长笛、单簧管、钢琴、小提、中提、大提、低音提琴、打击乐、笙、琵琶和筝而作 / for Flute, Clarinet, Piano, Violin, Viola, Cello, Double bass, Percussion, Sheng, Pipa and Zheng （2012）
* 该作品获“第五届中国ConTempo新室内乐作曲比赛”第一名及德国兴德米特作曲奖/ the first prize of “5th China ConTempo Composition Competition”and the winner of Paul Hindemith-Preis, Germany.
古曲 浦东派传谱，林石城整理/
Classic music, notated by Pudong School of Pipa art, arranged by Lin Shicheng（1922―2005）
《十面埋伏》/ <Ambush from All Sides>
琵琶独奏/ Pipa solo
郭文景/ Wenjing Guo（1956）
《随想曲》/ Capriccio
为筝与室内乐而作/ for Zheng and Ensemble ( 2011)
Introduction of new works:
Whispers of a gentle wind by Jia Guoping
Each type of Chinese instrument has its own poetry and a long-standing heritage, the rich tradition of each instrument having grown out of the wealth of classical works written for them .How can something new be developed from this tradition? How can these poetic instruments find new expressiveness and their beauty be seen from a different angle? These questions were JIA Guoping’s starting point when he wrote this piece. Jia Guoping has taken the fundamental tone and the basic elements of sound-production of each instrument, and made them the basic material for this composition. This ‘cell-like’ musical material unfolds and extends, the overall acoustic result being formed by the material being combined and exchanged in a variety of ways. In this manner new sounds and forms of expression are sought for these old instruments.
Dange Erya, Xianghe by Tang Jianping
This work attempts to present my understanding of the Chinese traditional culture through the deep and remote character of the ancient songs, the classical temperament as well as the thoughts of harmony.
The Ambition & Voice by Rao Pengcheng
“We are like mayflies enjoying a flicker of life in this world, and as infinitesimal as a grain in the vast sea. I brood for the brevity of our existence and I envy the boundlessness of the Yangtze River. I wish to cling to a flying fairy and roam about with her in the sky and to be everlasting with the moon as my companion.” “Yi (Remnant)”, advances the notion of not able to achieve our ambition that is as great as the universe itself. There are always remnant dreams. Juxtaposing the vastness of the universe with the relative insignificance of our life. “Xiang (Voice)”, is “Xiao Yin (Voice of the flute)”, “The lingering sound was as unbroken as silk, capable of stirring a dragon hidden in an abyss to dance and moving a widow in a solitary boat to weep” The tone is sad, cold and desolate. The ancient poet Su Shi pinned all of his remarks of the dynamic world, insignificance of life, the vastness of the universe and his helplessness of not be able to realize his grand ambition into “Xiao Yin (Flute voice)”, it triggered our understanding of ancient literature and contemplation upon life.
Moonlight-City Wall-Prose Poem by Li Bo
This piece was written in the end of 2011, with an inspiration of myself wandering outside the Forbidden City. There is the wall of Meridian Gate of the main entrance. The moat was around in peace, and several trees perfectly in row. The night was silent, solemn and mysterious, with the flickering moonlight and breeze, as if it was a mysterious obscure prose poem. Moonlight and the city wall were relatively still. Though they were far away, however, both the far moonlight and the nearby city wall are full of poetry. Together with the rustle mysterious sound, they composed this serene prose poem.
Capriccio by Guo Wenjing
This whole piece consists of three parts joined into one. The core motif in the first part is a major second transformed through continuous rhythmic transitions into the driving force; the second part is a beautiful short melody, a contrast to the Allegro in the previous and following parts; the third part is a colourful reappearance of the first part.
北京现代室内乐团 Ensemble ConTempo Beijing
Liu Chun Flute
Li Lunzhen Oboe
Zhang Kunpeng Clarinet
Zhang Tianyu Clarinet
Yao Yao Basson
Chen Xinzhu Horn
Chai Lin Trompete
Jiao Yuan Trombone
Teng Manman Piano
Qiao jiajia Percussion
Wang Shuai Percussion
He Xiaozhou Percussion
Yan Heyu Violin
Wang Zi Violin
Zhang Yufan Viola
Feng He Violoncello
Cai Jieqi Double bass
Song Xinxin Zheng
Lan Weiwei Pipa
Dong Ying Sheng
Hu Yu Banhu
Director: Prof. Zhao Ruilin, Orchestral Department, Central Conservatory of Music
Artist Director: Prof. Jia Guoping, Composition Department, Central Conservatory of Music
The central conservatory of Music collaborated with Siemens Stiftung and Germen International Ensemble Modern Academy launched “Contempo Primo” between June, 2010 and May, 2011. During this one year/ four terms intensive training and study program, Germen IEMA instructed contemporary techniques and numerous 20th century works to Chinese young musicians who have been selected to this project. Based on this project, Ensemble ConTempo Beijing was founded, and is the first Chinese modern ensemble which combines western and eastern instruments.
The establishment of Ensemble ConTempo Beijing is the expectation of both Chinese composers and instrument performers. Also, it meets the needs of music communication between China and the world. ECTB is aimed to boost the development of Chinese modern music and promote the interflow between China and other countries. At the same time, IEMA detects and cultivates excellent Chinese contemporary composers and performers. And it would become a significant link that ties musicians of the entire world.
随想曲
作 曲：郭文景
全曲由不间断的三个部分组成。第一部分的核心动机，是一个叠置的大二度，通过不断变换节奏形成动力；第二部分是一首优美的短歌，与前后的快板形成对比；第三部分是第一部分的华彩再现。
Capriccio (2011)
Composer:Guo Wenjing
This whole piece consists of three parts joined into one. The core motif in the first part is a major second transformed through continuous rhythmic transitions into the driving force; the second part is a beautiful short melody, a contrast to the Allegro in the previous and following parts; the third part is a colourful reappearance of the first part.
Kaprys(2011)
Kompozytor: Guo Wenjing
Utwór składa się z trzech połączonych razem części. Głównym motywem pierwszej części jest nakładająca się sekunda wielka, która poprzez ciągłe zmiany rytmu, tworzy dynamikę utworu. Druga część to krótka wdzięczna melodia, będąca kontrastem do Allegro we wcześniejszym i późniejszym fragmencie. Część trzecia to kadencja – powrót pierwszego fragmentu.
清风静响——为琵琶、古筝、板胡、笙而作
作曲：贾国平
每件中国乐器都是充满了诗意的音乐器具，流传久远、深广的众多经典曲目构成了其丰厚的传统。如何在这个传统之上创新？如何赋予这些充满诗意的乐器新的表现力与新的美感？这些思考是作曲家写作此曲的出发点。
在这首作品中，作曲家将每件乐器最基本的音响或发声元素作为音乐材料，依据这些“细胞式”的音乐材料进行延伸与衍变，以各种不同方式的材料组合与转换构成整个音响事件，以此寻求这些古老乐器新的歌唱与表现的可能。
Whispers of a gentle wind
Composer:Jia Guoping
Each type of Chinese instrument has its own poetry and a long-standing heritage, the rich tradition of each instrument having grown out of the wealth of classical works written for them .How can something new be developed from this tradition? How can these poetic instruments find new expressiveness and their beauty be seen from a different angle? These questions were JIA Guoping’s starting point when he wrote this piece. Jia Guoping has taken the fundamental tone and the basic elements of sound-production of each instrument, and made them the basic material for this composition. This ‘cell-like’ musical material unfolds and extends, the overall acoustic result being formed by the material being combined and exchanged in a variety of ways. In this manner new sounds and forms of expression are sought for these old instruments.
Spokojne dźwięki wietrzyku –utwór na pipę, guzheng, banhu i sheng
Kompozytor: Jia Guoping
Każdy chiński instrument przepełniony jest poezją, a jego bogatą tradycję tworzy szeroki i wielowiekowy przekaz licznych klasycznych melodii. Jak tworzyć nowe wartości na bazie takiej tradycji? Jak obdarzyć te pełne poezji instrumenty nową siłą wyrazu i estetyką? Te rozmyślania były punktem wyjścia kompozytora przy pisaniu tego utworu.
W tym utworze, podstawowe dźwięki każdego instrumentu i elementy ich emisji posłużyły kompozytorowi jako materiał do stworzenia muzyki. W oparciu o ten muzyczny materiał „komórkowy”, rozwija i transformuje; za pomocą różnych metod łączenia i przemiany materiału tworzy całe zdarzenie dźwiękowe, w ten sposób poszukuje możliwości nowego brzmienia i wyrazu dla tych zabytkowych instrumentów.
《弹歌、尔雅、相和》：
作曲：唐建平
“弹歌”是一首先秦的歌谣，以“断竹、续竹，飞土，逐肉”等八个字描述先民狩猎的场景。
“尔雅”是我国最早的一部辞书，也是儒家经典，“尔”即接近，“雅”即正、雅言，“尔雅”即接近、符合雅言，以雅正之言解释词语，使之接近规范。
“相和”常见于古书、古文，有相互协调、和谐、融合之意。
作者无意逐一表现标题的具体所指，只是借原始歌谣幽远拙朴的神韵、远古文明经典正统的气质与“和”的思想，表达自己对传统文化的理解。
《Dange Erya, Xianghe》
Composer:Tang Jianping
《Dange Erya, Xianghe》attempts to present my understanding of the Chinese traditional culture through the deep and remote character of the ancient songs, the classical temperament as well as the thoughts of harmony.
“Dange, Erya, Xianghe”
Kompozytor: Tang Jianping
“Dange” jest balladą z epoki poprzedzającej dynastię Qin, opisującą polowania starożytnych ludów, za pomocą takich słów jak „łamanie bambusa, łączenie bambusa, lot ziemnego pocisku, pogoń za mięsem” (dwa pierwsze słowa opisują proces robienia bambusowej katapulty, trzecie słowo oznacza lot wypuszczanej z katapulty kuli zrobionej z błota, ostatnie zaś gonitwę za ogłuszonym zwierzęciem – przyp. tłum.). „Erya” to najwcześniejszy słownik chiński, jest też klasykiem konfucjanizmu. “Er” oznacza „blisko”, „ya” to „odpowiedni”, w kontekście oficjalnych zasad dotyczących poprawności języka, oznacza język urzędowy. „Erya” to zbliżenie do poprawności, języka oficjalnego. Opisując słowa za pomocą poprawnego języka, sprawia się, że zbliża się on do normy.
Słowo „Xianghe” widzi się często w starożytnych księgach, prozie klasycznej, oznacza wzajemne regulowanie, harmonię, stopienie.
Twórca nieplanowo kolejno prezentuje treść tytułu, ledwie czerpiąc z charakteru surowej i głębokiej aury oryginalnej ballady, właściwości tradycji klasyków starożytnej kultury oraz idei „harmonii”, w ten sposób wyraża swoje rozumienie tradycji tej kultury.
月光－城墙－散文诗
作曲：李博
这首作品创作于2011年的年末，它的灵感来自于我在深夜故宫城外的漫步。那里是故宫正门——“午门”的围墙，高耸的城墙旁边还有一条宁静的护城河围绕在旁边，河岸还有几株排列整齐的树。那里的夜晚寂静，庄重，而又神秘，伴着时隐时现的月光和徐徐轻微的风，似乎是一首神秘而且模糊的散文诗。
正因为它带给我的那种模糊的感觉，所以作品中有一些声部以不同的音色在同时或交替的出现，它们所表现的是一种稍纵即逝，不那么清晰的声音。仿佛是围墙外的风中传递的复杂而纤细的声音。作品中的弦乐声部以及琵琶和古筝有很多的泛音（或虚按发出的干涩的声音），它们在个别段落里象征着月光投射在城墙上的一种冷清，以及这种“冷清”带给我的一种冰凉的感觉。当然还有城墙它带给我的来自于历史的厚重感，它在我面前是庞大而又严肃的，在打击乐器（大鼓和吊镲）的演奏方面我更多时候选择的是用手掌或手指演奏，我认为这样会使声音更细腻，尤其是通过大鼓的轻微而低沉的声音来表现城墙的那种厚重，严肃的感觉。在作品的J段到L段之间，我安排各个声部之间以比较零散而短小的形式出现，并在每个段落中都有一件民乐器以长线条的方式把这些声音连接在一起，以此营造一种散文诗式的音乐气氛。
月光和城墙都是相对静止的。它们虽然相隔遥远，但在我的眼中，不管是遥远的月光还是面前的城墙都是充满诗意的。它们伴随着其他细碎，神秘的声音一齐，组成了这首宁静的散文诗。
《Moonlight-City Wall-Prose Poem》
Composer:Li Bo
This piece was written in the end of 2011, with an inspiration of myself wandering outside the Forbidden City. There is the wall of Meridian Gate of the main entrance. The moat was around in peace, and several trees perfectly in row. The night was silent, solemn and mysterious, with the flickering moonlight and breeze，as if it was a mysterious obscure prose poem.
Just because of the vogue feelings it brought me, there were some voices appearing simultaneously or alternatively, in different tones, and they sound transient and not as distinct. It felt like the sound intricate while tenuous in the wind outside the city wall. Many overtones were used for the string as well as pipa and Guzheng (or half-pressed to produce a hoarse sound). In some sections, they symbolized the coldness and cheerlessness when the moonlight was spreading on the city wall, which brought me a cold feeling.Besides, the city wall made me feel an overwhelming heaviness of history, it’s huge and serious in my eyes, most of the time, the percussion I used (drum and cymbal) were played with palms or fingers, because it’ll make the sound more delicate，especially the heavy and serious feeling of the city wall expressed by drum in a light and low sound. Between section J and L of the work, I made different parts appear in scattered and short forms, and in every section, there was an special instrument connecting those sounds in long lines, to create a prose poem-like music atmosphere.
Moonlight and the city wall were relatively still. Though they were far away, however, both the far moonlight and the nearby city wall are full of poetry. Together with the rustle mysterious sound, they composed this serene prose poem.
Światło księżyca – mury miasta – poemat
Kompozytor: Li Bo
Utwór ten powstał z końcem 2011 roku, natchnieniem do niego był spacer nocą poza murami Zakazanego Miasta. Jest tam wejście główne – ściana otaczająca Bramę Południkową, obok wysokiego muru jest spokojnie płynąca fosa, a na jej brzegu kilka rosnących w równym rzędzie drzew. Noc w tym miejscu jest spokojna, pełna powagi i tajemnicza, a towarzystwo migoczącego blasku księżyca oraz delikatnego powiewu wietrzyku, jest niczym tajemniczy i mglisty poemat.
To właśnie dzięki temu mglistemu uczuciu, utwór posiada dźwięki o różnych tonach, które pojawiają się w tym samym momencie lub naprzemiennie, są ulotne i nie zawsze wyraźne. Jak zawiłe i subtelne dźwięki wiatru za murem. W dźwiękach instrumentów smyczkowych oraz pipy i guzheng jest dużo dźwięków harmonicznych (lub szorstkich dźwięków lekko uderzanych strun), w poszczególnych częściach symbolizują one rodzaj melancholii, jaką światło księżyca rzucało na mury oraz lodowate uczucie, jakie wywołała ta melancholia. Jest też uczucie dostojności płynącej z historii murów, które stały przede mną ogromne i poważne. W grze instrumentów perkusyjnych (bęben basowy i podwieszony czynel) postanowiłem więcej czasu poświęcić na grę dłonią lub palcami, uważam, że w ten sposób dźwięk jest delikatniejszy, zwłaszcza jeśli za pomocą lekkiego, lecz niskiego dźwięku bębna basowego chcę wyrazić wrażenie dostojności i powagi murów. Pomiędzy częściami J i L utworu, zaaranżowałem pojedyncze fragmenty w rozproszone, krótkie formy. W każdym fragmencie jest instrument ludowy, który zbiera te dźwięki w długie linie. W ten sposób skonstruowana została muzyczna atmosfera poematu lirycznego.
Światło księżyca i mury były spokojne . Mimo, że daleko ode mnie, to nie ważne czy to światło dalekiego księżyca czy mury przed moimi oczami, przepełnione były poezją. Razem z drobnymi, tajemniczymi dźwiękami, tworzą ten spokojny poemat.
夸父追日
作曲：王瑞奇
这是中国最早的神话之一，讲的是一个叫夸父的巨人奋力追赶太阳，最后长眠虞渊的故事。
传说古时候太阳曾经非常的热，人们热得难以忍受，纷纷死去。夸父看到这种情景，十分难过，他仰天发誓一定要追上太阳，捉住它，让它听人的指挥。怀着这样的雄心，夸父如同疾风一般向太阳逐去，穿过一座座大山，跨过一条条河流，大地被他的脚步震得“轰轰”作响，来回摇摆。眼看离太阳越来越近，太阳就在眼前了，但他却渴得越来越厉害，饮干了黄河和渭水都难以解渴，最终死在了逐日的路上。
虽然这是一个有关于“不自量力”的故事，但我却被夸父那永不停息追逐的脚步震撼着，我一直固执地认为：
如果不是因为渴死，他一定能够追得到太阳！
Legend of Kua Fu
Composer:Wang Ruiqi
This is an old myth of china, it is about a giant called Kuafu strive to chase the sun, and he eventually died of thirst without making his wish come true.
In ancient times, the sun was remarkably hot. It was too hot to bear, people were dead one by one. Seeing the situation, the giant Kuafu was very grieved, he swore that he must chase the sun, catch hold of it and make it obey the command of the people. With such ambition, Kuafu ran to the sun like lightning, he crossed countless rivers and mountains and stepped the earth rock back and forth. Watched the sun was more and more close while Kuafu felt unbearable thirsty. It was hard to quench his thirst even he drank up Yellow River and Weihe River. At last, Kuafu died in the halfway.
Even though this is a about “over-confident” story, I am shocked by his steps which never stop chasing, and I believe persistently:
If it was not for his thirst, he must get the sun at length!
Kuafu goni słońce
Kompozytor: Wang Ruiqi
Jest to jeden z najwcześniejszych mitów chińskich, opowiada o olbrzymie, który z całych sił gonił słońce, a na koniec zmarł w Yuyuan.
Legenda głosi, że w dawnych czasach słońce grzało niewyobrażalnie, ludziom było tak gorąco, że z trudem przychodziło im to znieść, umierali jeden za drugim. Kuafu kiedy to zobaczył, bardzo się zasmucił, spojrzał w górę i przysiągł, że dogoni słońce, złapie je i sprawi, że będzie słuchało rozkazów ludzi. Z takim postanowieniem, Kuafu niczym wicher rzucił się w pogoń za słońcem. Biegł przez góry i rzeki, a ziemia pod jego krokami bujała się i łomotała. Widział, że słońce jest coraz bliżej, zaraz przed jego oczami, ale robił się coraz bardziej spragniony. Wypił całą Rzekę Żółtą i rzekę Wei, ale nie ugasił pragnienia. Na koniec umarł w pogoni za słońcem. Chociaż mit ten to opowieść o zbytniej pewności siebie, to Kuafu bez wytchnienia goniący słońce, zawsze mnie poruszał. Wciąż uparcie wierzę:
Gdyby nie to, że umarł z pragnienia, to na pewno dogoniłby słońce!
